หมายถึง [สะดูบ] (แบบ) น. สถูป, สิ่งก่อสร้างซึ่งก่อไว้สำหรับบรรจุของควรบูชามีกระดูกแห่งบุคคลที่นับถือเป็นต้น, สตูป ก็ว่า. (ส. สฺตูป; ป. ถูป).
คำประกอบหน้าคำอื่นที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต บ่งความว่า กอบด้วย, พร้อมด้วย, เช่น สเทวก ว่า พร้อมด้วยเทวดา.
หมายถึง [-มัก] น. ทางปฏิบัติที่ให้สำเร็จเป็นพระสกทาคามี.
อนุญาตให้เผยแพร่ภายใต้สัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์ แบบแสดงที่มา-อนุญาตแบบเดียวกัน และอาจมีเงื่อนไขเพิ่มเติม
หมายถึง ว. ผ่องใส, ไม่ขุ่นมัว, เช่น หน้าตาสดใส สีสันสดใส.
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน
หมายถึง ก. เงียบเชียบเพราะไม่มีผู้คนผ่านไปมา.
หมายถึง [สะกะ-, สะกิ-] น. ธรรมที่พระสกทาคามีได้บรรลุ. (ป. สกทาคามิผล, สกิทาคามิผล; ส. สกฺฤทาคามินฺ + ผล). (ดู ผล).
แก๊ง - แก็ง - แก๊งค์ - แก๊งก์ คำไหนเขียนถูก คำไหนเขียนผิด
หมายถึง ก. พูดด้วยความระมัดระวัง, ระมัดระวังคำพูด, เช่น จะพูดจาอะไร รู้จักสงวนปากสงวนคำไว้บ้าง ผู้อื่นจะรู้ความคิด.
.. • สาร • สารานุกรม • สาว • สำนัก • ... • สำเร็จ • สำอางค์ • สิ่ง • ... • สิ่งเจือปน • สิทธิ • สิน • สิบ • สี • more info ... • สี่ • สืบ • สุข • สุจินดา • สุด • สุนี • สุรินทร์ • สุรี • สูง • สูบ • เส้น • เสน่ห์ • เสมอ • เสลา • เสีย • ... • เสียง • ... • เสียเงิน • เสือ • เสื้อ • ... • แสง • แสดง • โสน • ใส่
หมายถึง น. ความข้องอยู่, ความเกี่ยวพัน, การติดอยู่. (ป. สงฺค; ส. สํค).
หมายถึง คำประกอบหน้าคำอื่นที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต บ่งความว่า กอบด้วย, พร้อมด้วย, เช่น สเทวก ว่า พร้อมด้วยเทวดา. (ป., ส.).
หมายถึง [สะกำกฺริยา, สะกำกะริยา] (ไว) น. กริยาที่มีกรรมหรือผู้ถูกกระทำมารับ เช่น ดื่มน้ำ เตะฟุตบอล.